Boże, jaka z Ciebie maruda!

Gdzieś w świecie wypełnionym czarnymi myślami...

Jejku, jaka okropna dzisiaj pogoda. Serio, wstaje o dziewiątej, a tu pół ciemno, wieje i do tego pada jak spod rynny. A miałam wyjść do sklepu. I tak pójdę. Z tą różnicą, że zmoknę do suchej nitki i wypierniczę się gdzieś na błocie. Potem pobiegam sobie za czapką, a zakupy przemo... No dobra, ale przynajmniej się chociaż trochę przewietrzę, po siedzeniu przed komputerem od dwóch dni na pewno nie zaszkodzi. W sumie to jakby się przypatrzeć… w tym deszczu jest chyba trochę śniegu. Ilości mocno znikome, ale to zawsze coś. Świąteczny klimat i te sprawy, w sumie nawet fajnie. Wreszcie będę mogła ubrać ten szalik, który leży w szufladzie i czeka grzecznie na swoją kolej. Wygląda na miękki.

A gdyby tak... przestać marudzić? Wiem, wiem. Szalona propozycja. Powyżej przedstawiłam Ci luźny zapis moich myśli z pewnego ranka. True story, bro. Dokładnie tak to poszło, najpierw przez parę minut zakopana pod kołdrą szukałam każdego najmniejszego problemu i zła na cały świat nie miałam zamiaru spod tej kołdry wychodzić, a potem ugryzłam się w język. Pomogło. Nawet nie wiesz o ile przyjemniejsza jest poranna wycieczka do sklepu z nastawieniem numer dwa niż z samymi czarnymi myślami. Jasne, wyjście do Lidla czy Biedronki to nigdy nie będzie nic ekscytującego, ale zawsze lepiej pójść tam z uśmiechem na twarzy niż ze łzami z oczach. A jak tylko pomyślisz z jaką ilością dobrego jedzenia wrócisz do domu to już w ogóle. Usta same się uśmiechają. 

Nie jestem w stanie ująć w słowach tego jaką moc ma twoje nastawienie do życia. OGROMNĄ! No już dobrze, nie będę krzyczeć. Po prostu chciałam upewnić się, że usłyszysz. Tak wiesz, z troski. Wracając, do większości sytuacji możesz ustosunkować się na dwa sposoby – negatywny i pozytywny. Oczywiście, są takie, które same narzucają nam emocję. Nikt nie będzie płakał po dostaniu wymarzonego prezentu, ani śmiał się po śmierci kogoś bliskiego. Nie zmienia to jednak faktu, iż większość zdarzeń z twojego codziennego życia możesz odbierać właśnie na dwa sposoby i to który wybierzesz zależy tylko i wyłącznie od ciebie. TYLKO od CIEBIE. Wyraziłam się jasno?

Da się, a nawet się powinno! 

Ludzie mają w naturze wybieranie podejścia negatywnego. Jakiś okropny nawyk od wieków prześladuje naszą cywilizację podsuwając czarne myśli. Jednak zawsze można się z tego wyrwać. Nie jest to oczywiście tak proste, na jakie brzmi. Mimo, że to my myślimy i nikt nie jest w stanie myśleć za nas, to jednak nie zawsze mamy nad tym sto procent kontroli. Wiesz o co mi chodzi. Myśli są jak słowa i czasami po prostu mogą nam się wymsknąć. Opanowanie ich jest jeszcze trudniejsze biorąc po uwagę, że nie ma nic przed nimi. Pomyśl zanim pomyślisz? To by był dopiero slogan na kampanię społeczną. Marudzenie to nawyk, a do pokonania każdego nawyku potrzebny jest czas i metoda.  

By powoli zmienić swoje nastawienie najpierw musisz zacząć zwracać na nie uwagę. Bądź świadom tego jaką ścieżką podążasz. Jak się nie wie gdzie się jest, to prawdopodobnie jest się w dupie, a tego byśmy nie chcieli. Więc postaraj się smutasku mój zauważać, gdy nad twoją głową pojawią się kreskówkowe płaczące chmurki. Za każdym razem gdy do głowy przyjdzie ci coś negatywnego, pomyśl o dwóch wybranych pozytywach danej sytuacji. Z początku pewnie rzadko będziesz o tym pamiętać, chmura nie miotacz ognia dużo hałasu nie robi, ale jak dobrze nam wszystkim wiadomo praktyka czyni mistrza. Gorzej, że mistrzem chce być każdy, a praktyki brak. I potem narzekanie.

By dostać pozytywną energię trzeba ją też dawać. Nie, nie każę ci całować nieznajomych. Z tego mogłyby być niezłe kłopoty. Zamiast tego wysil się na „Dzień Dobry” przy okazji spotkania najgorszej ze wszystkich twoich sąsiadek. Jeśli już to robisz, to można zawsze dorzucić „Proszę Pani”, a na pożegnanie „Miłego Dnia” i dużo uśmiechu. Nawet jeśli jej to mało pomoże, to zawsze pomoże tobie. Zaufaj mi. Plus przeprowadzisz swój własny eksperyment społeczny. Policz, ile osób zatka po usłyszeniu „Miłego Dnia”. To śmieszne, ale niektórzy czują się po usłyszeniu czegoś takiego tak zakłopotani, że dosłownie gubią język.

Myślę, że tyle starczy tak na dobry początek. Powiesz, że to nic, a ja powiem, że owszem. W sumie to nic. Ale zdziwisz się jaką różnicę mogą stworzyć w twoim życiu takie dwie malutkie pozytywne zmiany. Nie staniesz się dzięki nim sławny, bogaty i... hmm piękny to w sumie już jesteś jak tak patrzę. Nikt nie obiecuje cudów. Ale czy trochę więcej uśmiechu nie jest warte zachodu? Na to pytanie każdy musi już sobie odpowiedzieć sam. Dopilnuj tylko, jeśli odpowiesz, że jest by po zamknięciu tego posta nie puścić tego co właśnie przeczytałeś w niepamięć. Zapisz na kartce, powieś nad łóżkiem i krzyknij przez okno "PRZESTAJĘ NARZEKAĆ!". 

Do następnego, Wędrowcy!